'De iPad geeft hem nog meer de mogelijkheid om mee te doen'

Zoektocht naar de juiste ondersteuning

“Luc zijn communicatie is niet vanzelf gegaan; daar kwamen we vrij snel achter. Hij is geboren met het syndroom van Down, en zijn spraak is altijd al een lastige geweest", begint Chantal, de moeder van Luc. 

Ze had de hoop dat de mondmotoriek (de bewegingen die nodig zijn om te kunnen spreken) goed genoeg zou zijn. “Hij had niet die slappe tong (wat je vaker ziet bij mensen met het syndroom van Down), en ik dacht dat dat geen probleem zou zijn voor het leren praten. Maar dat bleek toch vrij snel wel zo te zijn. In de kleuterleeftijd lukte het hem niet om mee te praten met andere kinderen. Toen zijn we al vroeg, met twee of drie jaar, bij logopedie gekomen.”

“Toen hij zeven was, ging hij naar het speciaal onderwijs, waar hij ook logopedie had. Al snel bleek hij uitbehandeld. De logopedist van school vroeg ons: ‘Ben je al eens bij Milo geweest?’”

Na het contact met Milo volgde een uitgebreid onderzoek. “Toen bleek dat Luc graag communiceert, met van alles en nog wat, met gebaren en door dingen op zijn manier te omschrijven, bijvoorbeeld met een fotoboek om aan te wijzen wie of wat hij bedoelde. Hij had alle communicatieve vaardigheden, maar het spreken was heel lastig.”

Daarom zochten ze naar de juiste ondersteuning. “We kwamen uit bij de iPad en de app Proloquo2Go. Luc vond het leuk om met Hanneke, zijn ambulant begeleider vanuit Milo, te oefenen. De iPad heeft hij altijd als extraatje gebruikt. Het helpt hem als hij er niet uitkomt, of als anderen er niet uitkomen. Dan zeg ik: pak je iPad erbij, en dan komen we er vaak wel uit.”

Prettig, maar ook intensief 

“Het traject dat we bij Milo hebben gevolgd, was prettig, maar ook intensief. Vooral voordat er echt iets in gang gezet werd, was het hele onderzoekstraject behoorlijk uitgebreid", deelt Chantal.

Tijdens de onderzoeken bleek dat Luc graag meewerkte. “Die onderzoeken waren eigenlijk best leuk, ook voor Luc. Hij houdt van aandacht en werkte graag mee. Het was allemaal heel degelijk gedaan, en je had echt het gevoel: dit is het, hier komt iets uit. Wat duidelijk werd, was dat Luc heel communicatief is, maar dat het spreken zelf erg moeilijk blijft.”

Na de onderzoeken startte de behandeling vanuit Milo. “Toen kwam Hanneke als ambulant behandelaar bij ons. Er was vanaf het begin meteen een klik tussen haar en Luc. Het ging meteen heel goed tussen die twee, en wij konden ook heel goed met haar opschieten.”

“Ik vond de manier waarop zij werkte echt fantastisch. Het was leuk voor Luc om met de iPad te werken en op die manier te leren communiceren. Luc kijkt nog vaak naar de filmpjes die Hanneke tijdens hun sessies maakte. Die staan allemaal op zijn iPad, en elke avond wil hij ze nog steeds bekijken. Ze komen regelmatig voorbij, en hij vindt het nog steeds heel leuk om terug te zien.”

Hij wil meedoen, en met de iPad kan dat

Chantal vertelt wat de behandeling bij Milo voor hen als gezin heeft betekend: “De behandeling heeft ons als ouders in ieder geval gebracht dat wij Luc beter verstaan. Voor Luc zelf heeft het opgeleverd dat hij zich beter kan uiten.”

Ze benadrukt dat dit misschien vanzelfsprekend klinkt, maar dat het de kern van alles is. “Dat zijn misschien inkoppers, maar dat is natuurlijk het belangrijkste. Daar gaat het om.” Daarnaast heeft de behandeling Luc meer zelfvertrouwen gegeven. “Hij voelt zich misschien ook wel wat zelfverzekerder, omdat hij altijd een extra mogelijkheid heeft om zich uit te drukken en zich te laten horen.”

De iPad speelt hierin een grote rol, vooral op school en bij de dagbesteding. “Het was op school soms nog wel moeizaam, maar zeker bij de dagbesteding hebben we altijd iets om aan te bieden. Als het praten niet lukt, heeft hij altijd de iPad in zijn tas zitten. Tot op de dag van vandaag: als hij er niet uitkomt, pakt hij de iPad erbij.”

Ze legt uit dat Luc de iPad niet constant nodig heeft, maar dat deze wel altijd binnen handbereik is. “Het is niet zo dat hij hem altijd moet gebruiken, maar hij is altijd in de buurt. Dus als het nodig is, kan hij zich duidelijk maken.”

Luc is volgens zijn moeder heel open, maar soms ook verdrietig. “Dan kan hij niet goed uitleggen wat er aan de hand is, en dan helpt die iPad echt. Het geeft hem de mogelijkheid om toch mee te doen.” Ze benadrukt dat ze Luc altijd overal bij betrekken en dat hij zelf ook graag overal bij wil zijn. “Hij wil meedoen, en met die iPad kan dat.”

Wacht niet te lang, zoek hulp

Chantal wil graag nog iets delen met andere ouders die worstelen met spraakproblemen van hun kinderen. Zij vertelt ons: “Het is voor een kind zo fijn als hij zich kan uiten. Dus wacht niet te lang, ga hulp zoeken.”

In het begin zochten zij hulp bij een logopedist, maar toen dat niet het gewenste resultaat opleverde, ontdekten zij Milo. “Wij hebben hele goede ervaringen met Milo. Het heeft in ieder geval voor mijn zoon heel erg geholpen om minder gefrustreerd te zijn en zich beter te kunnen uiten. Hij kan nu veel beter meedoen.”

Chantal gelooft dat alle kinderen recht hebben op deze kans. “Dus stap over je drempel heen. De mensen daar zijn heel erg aardig. We zijn daar echt ontzettend lief ontvangen. Ze weten waar ze over praten, en je kind wordt er in ieder geval niet slechter van.”

Haar boodschap is duidelijk: “Wacht niet te lang en pak die telefoon.”