'De vonk sloeg over'
Er zijn mensen die zeggen dat toeval niet bestaat. Wellicht is mijn ontmoeting met Hans van Balkom daar een sprekend voorbeeld van. Als vader van een verstandelijk beperkte dochter heb ik samen met mijn echtgenote jaren met artsen en specialisten moeten vechten om erachter te komen wat er met onze dochter aan de hand was.
Overal kreeg ik te horen dat ons kind een enigszins vertraagde ontwikkeling vertoonde en dat er verder niets aan de hand was. Totdat een chromosomenonderzoek anders uitwees en ons bevestigde dat er wel degelijk sprake was van een bijzondere genetische afwijking met onder andere een verstandelijke beperking tot gevolg.
Als je dan, na de eerdergenoemde ervaring van jaren, iemand tegenkomt die je als ouder ’ervaringsdeskundig’ noemt, je serieus neemt, en er in alles op gericht is mensen met beperkingen te helpen om op een waardige wijze deel uit te kunnen maken van de samenleving, dan is er niet veel voor nodig om de vonk over te laten slaan.
Vanuit die emotie zijn er vele gesprekken tussen Hans en mij gevolgd waarbij wetenschap en ondernemerszin elkaar hebben gevonden. De gebundelde energie heeft er uiteindelijk toe geleid dat Milo leven is ingeblazen en z’n wankele schreden in de maatschappij heeft kunnen zetten zonder gelijk om te vallen.
Terugkijkend kan ik zeggen dat ik ontzettend blij ben dat het is gelukt om Hans, naast onderzoek en ontwikkeling, nog meer aan de praktijk van alledag te kunnen koppelen. Hierdoor vonden, meerdere ouders die net als ik het gevoel hadden nergens terecht te kunnen, een bewogen en deskundig oor bij iemand die zich wilde inzetten voor de ondersteuning van hun kind.
Geleidelijk begonnen zaken een vlucht te nemen en hebben wij Arjen kunnen strikken om de bedrijfsvoering verder op te zetten en te professionaliseren. Dit verliep niet altijd zonder horten of stoten. De wereld van de zorg en de wereld van het bedrijfsleven liggen op een aantal vlakken nogal uiteen. Het vergt dan ook veel tact en wederzijds begrip om deze twee werelden te verbinden.
Terugkijkend meen ik te mogen stellen dat dit is gelukt. Milo is onder aansturing en begeleiding van drie vaders een volwassen jonge man geworden. Met veel expertise en potentie gedragen door vele dankbare en tevreden ouders en belangenbehartigers die ervaren hebben hoe hun kind beter een plek heeft kunnen vinden in onze complexe samenleving.
